Happy Christmas... HAPPY CHRISTMAS...

Haaayyy...
Spell HAPPY???
Hmmm.... Ako???
Happy?
Bakit?
Nagpetition ba si Iggy na inadd ko sa facebook dahil puro daw malulungkot ang postings ko dito????
Anyweyzz.. December 25, 2006.. Ang nakaraan..
NAsan ako??
Ayun, nakikipasko sa pamilya ng sicam.. KAsama ko ang isa sa mga pinakamatalik kong mga kaibigan na nagayon eh, di ko na alama kung nasaan, para syang isang kakainik na binubudburan ng niyog at inilalako sa umaga.
NAgbigay sya ng sulat sa akin. NAgbigay ako ng mga sulat sa lahat.. Two years na pala kong umiiyak sa mga araw ng pasko. NUng graduation ko nung 2006 post ko dito na hindi ko makita kung paano ipapublicize dito at sa blogger.. Ang MALUNGKOT na graduation ko. Basahin nyo n lang sa FS blog ko.. pwde rin sa remione.blogspot.com
Ayoko na syang balikan. HIndi na nga ako nagssusulat ng diary. Eto na ang ginagawa kong diary. MAlungkot. YUn ang kianaibahan nito sa diary ko talaga. Tsaka its open for everyone na di gaya ng blog ko dati na si Cristina, av, rj ang nakakabasa. Dati kinikilig pa ko pag nagbabasa ng diary ngayon, di ako pwedeng kiligin dahil, tumatakbo ang oras. Di gay ng mga spelling booklet na lang na nabibibli sa "10 PESEOS LAHAT NG KLASE" na tinda sa midnyt sale sa Ttutban Mall.
Ilang pahina na, ilang pasko na ang hindi na naging masaya.

2006 Christmas party kina av. Isa sa mga nagpasaya yung naranasan kong maging ina sa mga di ko kaanu-ano. Bukod sa napakalungkot na graduation. Walang picture, RYANJ QUIMPO asan ka na??? Walang pocket money. Walang food for my grad. Walang taxi taxi. Ako lang mag-isang nagpunta ng school at dun na ko naligo Take note. (Doc Willy, let lasengo ka MAhal kita) Ang masaya nun, kasama ko ang Teatro. Sa iyakan, sa kasiyahan. KAsama kita!! San man ako magpunta.

2007, di ko maalala. BAsata masaya makipagnew year sa pamilya ng isa sa mga pinakamatalik kong kaibigan.. ATIN-ATIN LANG TO. Sya na ngayon ang pinakamatalik kong kaibigan.. SA NGAYON. HAHAHA... Simula nun, hindi na kami nagkahiwalay. GAnun raw ata pag kung sino ang kasama mo sa pasko at bagong taon, sya makasama mo sa buong taon. KAya siguro di ko kasama pamilya ko this year.. Hmm.. Sa year din na to, GMA talent na rin ako. MAtapo akong paulit-ulti na na sisishin ng mga tia ko why i chosed GMA in favor of some-some jobs na inooffer nila sakin. 2006 pa lang, asa balikat, likod, tuhod, ulo at mukha ko na yung burden na isa akong BREADWINNER. KItong year naman na to medyo F na F ko ang pagiging kapuso kasi nag VLACK DARMA ko sa AMoranto. Umatend ng ETV Christmas party at nakipagbiritian sa MAhawi man ang ulap executives... Aya nung December 2007.. PInagkasya ko ang budget sa pamilya sa 3, 500 kong sahod. At nag-wish habang naglalaglagan ang dinukawang na buhangin sa pagitan ng aking mga daliri. .. NEXT YEAR... MASAYA NA ANG PASKO KO....

Ayun. Awa ng Diyos sa year 2008, ugust nawalan ako ng trabaho. NAranasan ko maging aplaboy. Bum.. PInagtiisana ng two years nang pagtatalak dahil hindi ko ginagampanana ang role ko bilang isang breadwinner... Sino ba ang may gusto???
NAging mpersonator ako sa club. Sa gaybar. Sa chear na comedy bar na nagtiis na P200 lang ang bayad. KAsama pa ang pag-insulto sa akin at ipagaya si Aiai de las Als sa akin. Wala kong choice. THAT's LIFE. Ayon. HAnggang sa sumadsad ako sa buhangin na pinagdukwanganh ko last year. Dahil pati ang mga pinsan ko, nag-iba ang tingin sa akin. IN short.. IM SUCH A LOOSER YAYA...
NAwala ang isa sa mga taong hindi dapat mawala. Dahil ako ang nauna. Hanggang ngayon binabayaran ko pa rin ang consequemces na ng mga hindi ko alam kung bakit ko pinagbabayaran. NA hindi ko lama kung anong cause. NA hindi ko alam kung anong action ang ginawa ko bakit naging ganito ang ganyan. Nagyari ang di dapat mangyari na ultimo sa Bangungot ko, bangungot pa rin ang laman ng panaginip ko. KAya paggising ko, nananaginip pa rin ako ng masama. Sabi ko nga nun.. TAON KO ANG 2008.. TAon ko nga!! HAay.. Malas.. NAWALA NA ANG LAHAT!!!

Pero...

December 25, 2008... Nakita ko ang sarili ko. MAg-isa.. Pagtapos kong mabasa ang THE LITTLE PRINCE na tagalog version ng bingay sa akin ng isa sa mga nawala. Pero hindi pa rin ako iniiwan. Inutusan nya pa yung book na bigay nun 21st birthday ko na iniisnab isnab ko pa.

Nakita ko ang sarili ko. Walang nandun..
NAnunuuod ng TV.
MAg-isa.
Umiinom ng pinakamalamig na beer sa buong mundo...

ANG SARAP!!!
ANG SARAP MAG-ISA SA ISANG BESES..

SABI KO SA SARILI KO.
MASARAP MAGING MASAYA. SA SARILI MO. YUNG KUNTENTO KA AT MASAYA SA LAHAT NG BAGAY NA KUNG ANO MERON KA. AT ANO NA LANG ANG MERON KA. ANG SARAP MAGING MASAYA. HINDI MO KAILANGANNG MAGING MALUNGKOT. HINDI MO KAILANGANG MAGING MASAYANG-MASAYA PARA MAGING MALIGAYA KA. IBA...

THIS MY BEST CHRISTMAS SINCE I'VE LEARNED WHAT CHRISTMAS IS ALL ABOUT...