One month na lang.. For now on my own..

Haaayyy...
February 17, 2010 2am..
Ayun.. Isinilang na pala ang kasiyahan ko sa isang taong mamahalin ko hanggang sa pagtanda ko.. (so far) Though maraming balakid..
Unang una ang status.. ang gender xempre.. ang time.. ang space.. ang income..
Hay.. malapit na nya kong iwan sa ating bayan.. walang nakakaalam kung anung mangyayari pagkalipas ang ilang panahon.. Basta sa araw na to.. 11 months na kami!!! isang buwan na lang i will celebrate my 1st aniversary sa higit sa sinumang lalaking minahal ko.. Good thing nakipagkita sya sakin.. and then PUFF!!!! IT BECAME COCOC CRUNCH!! Grabe sa tagal ko namang nagtiis na hindi kami magcontact mula nang mapunta ko sa ibang lugar na malayo sa Maynila naku hindi na kami nagkaron ng moment together.. Iba pa rin ang having --- sa making ---- out of nothing at all... Ang saya.. Ang saya.. Sya lang ang lalaking nakasama ko na hindi ako siningil!! Hahaha!!!
Nag-iisa lang sya.. Sya ang mamahalin ko as lonmg as I live.. Kahit na kahati lang ako.. Haaay... Mahirap ang situation ko pero masaya ako as long as jan pa rin xa..
And.. living on my own.. pero may kasma naman...
Haay.. nagaadjust pa kasi wala pa rin  akong work..
It's been a week mula nang maimbyerna ko sa bahay.. Mula nung sirain na naman ng nag-iisang kaaway ko sa bahay.. ang asawa ng nanay ko.. hindi ko sya tatay.. tinakwil na nya ko..
Kung galit xa wag xa manira ng gamit.. eh anu pa ba ung sinakripisyo mo lahat sa pamilya para may kainin kayo gamit ang mga damit na magpapakain samin.. sisirain nya pa.. ayun.. I just realize na tapos na ang pagtitiis ko.. masikip na ang mundo para sa min.. at sana makisama sa akin ang kapalaran..
Minsan na ko bumukod medyo mahirap lalao na pag walang work..
Wala pa kong regular na trabaho.. Naku sana maging mapagpala si Lord sa taon na to sakin.. kasi lagi na alng ako ganito.. Kailangan ko gawin to sa sarili ko..
Kailangan kong mamuihay mag-isa.. and just to realize my worth kailangan kong lumayas sa bahay.. dahil sawa na ko.. mahirap pero kailangan kong magtiis.. magdusa.. haay..
Nung time na un naiiyak ako sa sobrang galit... And I just wioshed na sana broken family na lang kami.. Or maaga kong naulila sa tatay.. Hindi ko naman kasi ginusto syang maging magulang.. For 7 years ata na hindi kami nag0uusap.. tinakwil nya na ko.. pinakain mo na.. nagtrabaho ka.. hindi naman sya nagpagraduate seo, naging bakla ka lang aawayin ka na araw araw.. babastusin ang bisita.. magsasalita ng kung anun anu sa paliugid.. sisirain ang gamit.. what would someone like feel for that kind of that person.. Tinry ko kausapin.. Sinulatan ko nung father's day 7 yrs ago.. ayun.. wala.. Lahat ng tao sususko sa tyaong kagaya nya..
Mali.. HINDI SYA TAO.. kasi.. WALA SYANG PUSO...

Peor okay lang yun..
May Dadeh naman ako.. Responsable pa.. Mapagmahal pa.. kahit hindi nag-a-I-love-you-too... haha...