Memoirs...

Haaay.. Buhay..
You never knew that you're still alive till you noticed that you're still brathing...
You promised to yourself that you'll wait for him.. No matter how long.. Even if there's no end..
And in the end..
You'll realized that you're just pretending and no one's really there in the waiting room...
Yan dapat ang shoutout ko.. Lang beses ko na pinost pero lang lumalabas..
Haay...
Eto pa rin ang lifestyle ko..
Tulog ng 5am ng di malaman ang reason ket wala mang pinagkakapuyatan..
Ewan, di talaga ko makatulog..
Tapos magigising ng hapon..
Kain ng Brunchienda... Breakfast+Lunch+Merienda... Ulam... isang kutsarang kanin.. In fiarness effective ang diet ko.. 29" na ang ewaist line ko..
Tapos ayon, ligo... Tapos patuyo ng hair.. Punta sa hauz ng friend.. MagGPRS...
Ayun.. Matulog na naman ng 5am..

Grabeh..
Ang dami ko kasing naiisip...
Yung mga plano ko..
Mag-aapply ba ko sa bar? Wala pa ko ng costume..
Magsusulat na lang ba ko sa dyaryo? Di pa ko nakakapag-interview..
Magkocolcenter na lang kaya ako? Sa 25 pa sahod ko.. Walng pamasahe..
Magtuitor na alng daw sa Taiwanesse? Wala pa yung friend ko..

Gosh...
Woooh!!!!

Kasalanan to ni ano!!!
Nakakainis sya.. LAhat na lang sinisekreto nya sakin...

Mag-aantay ako..
kahit gaano katagal.. Shet... Kahit.. Ganito lang ako forever...
Di ko na alam!!!!
Mukha na kong tanga.. Alma ko wlaa kong karapatran sa kanya.. Pero.. Respetuhin nya naman ang katangahan ko!!!!
Gosh!!!
Kinakarir ko na nga ata talaga... Kelan ba kao mauuntog.. Gosh...
Bakit kasi ako nagstatement na ikaw lang mamahalin ko eh... Bushet...
Gago ka!!! Grrrrrr!!!!!

Anywei...
Kaniana lang binuksan ko yung memory box ko..
Andaming sulat.. Mula nang elementary pa lang ako...
Mga sulat sakin ng mga classmate ko.. Ka-choir ko.. Mga nainspire sa boses ko sa Japan.. Mga GIRLS na nagkakagusto sakin.,. (nung di pa ko sumisibol) Yung mag sulat sakin ni Tina... Na kung saansaan na lang nilalagay, karton ng gatas, balat ng chocolate...
Haay..

Memory....
Memory...


Sabi ni Anton Juan Jr. Dati... Time lapsess but the memory stays..

Nung una kong magcelebrate ng birthday ng may kaibigan...
15th birthday ko..

My first heartache.. Na infatuation lang pala..

Di ko na masyado pinagbubuklat yung diary ko baka di na ko matulog ever.
Taz yung card na malaki na binigay sa kin.. Nung 20th birthday ko...
Andaming sulat..

Asan na sila???
Ayun kakakita ko lang...
Anong nangyari??
Asan na yung nagsabi sakin SALAMAT SA PAGHUBOG MO SAKIN PARA MAGING "KUYA"...
Yung WORDS CANNOT EXPRESS HOW I FEEL...
Haayyii...

What happened???
Ang mga alaala ata eh...

Mananatili na lang atang...

Alaala...

Ayoko nang magpaliwanag...
Lalong lumalala...

Iba ang hinog sa ppilit...

Hindi pa panahon...