Dalawang Multo

Haaayyy...

Yesterday, I started my day with a new companion.. Parang nabuhay ulit ako...
Pero kagabi sa for the first time ngayon lang ako natakot ng ganoon kasi nakakita ako ng dalawang multo..
Una yung taong pinatay ko na nung kaarawan ng pagkabuhay ko pero hindi pa rin ako pinapatahimik.. Mula ng pumasok siya sa pinto ng buhay ko indi ko siya matignan yung tipong tumuigil ang paghinga ko at gilid ng mata ko lang ang nakakakita na parang sa korean movies.. Siya yung taong kinatatakutan kong makita..
Pero mas nakakatakot sa pangalawang multo..
Kasi kinausap ako ng unang multong hindi ko tinitignan pero pagharap ko nakatingin sa akin yung pangalawang multo.. Kung saan nakita ko ang mata ko na parang salamin.. Ang mata ko na tuloy sa pagagos ng maalat pero puno ng pait na tubig.. Naawa ako kanya.. Kasi kahit malaya na siya nakayakap pa rin siya sa naunang multong nag-eempake ng mga alaala niya sa buhay ko..
Pero nung nagsalita siya.. OKAY KA LANG TROPA?? na parang wala siyang alam at nararamdamang tinatakot nya ko... Sa mga istupidong tanong niya habang suot niya yung pinakamamahal kong ngiti niya lalo pag nasa pamamahay ko siya.
Pagkasara ng pinto at umalis ang dalawang multong nakita ko.. I started to breakdown .. Ngayon lang ako nakaiyak mula ng maghiwalay kami..
Pero nangtumigil nang umagos ang mga luha ko, natawa ko bigla...
Napakagaan ng pakiramdam ko...
I got his message:
Masaya nga kami noong magtropa lang kami... Pero ngayong wala na siya sa buhay ko, mas magiging masaya na ko.. At maligaya siya para sakin.. Oo nga at alam niyang iiyak talaga ko sa pagsara ng pinto sa araw na yun pero mas maganda na yung hindi na ko iiyak bukas dahil sa kanya...

Maraming salamat kasi sa loob ng kulang-kulang limang buwan, naramdaman ko kung paano magtayo ng tahanan.. at sinamahan niya ko noon.. At panahon na para lumaya na kami ng lubos.. Okay na ko dun..