"S" na "S" Ito ang gusto ko!
Haaayyy...
One year and four months.. Bakit nga ba ko nagbibilang? It really doesn;t matter para sa kanya.
Hindi nga niya alam kung kelan.. May 2, 2011, yun siguro yung maituturing kong pinaka-anniv namin.. Antagal ko siyang hinitay.. July 2011 bigla siyang naglaho..
Sana nuon pa lang nga tinigilan ko na.. He once told me, "lumayo na nga ko dati pero lumapit ka pa rin.."
Pag umiiyak ako sa tropa nya sinasabi naman sakin "Kasi naman iniiwas na namin sayo, gustong gutso mo pa ring lumapit..
Naku.. Bakit pa kasi na-imbento ang salitang SIZE DOES MATTER...???
Nakakaloka naman kasi. Haaay.. Kahit ilang beses ko sisihin ang anak-anakan ko't ex kong nagtaksil sa kin na naging dahilan para maranasan ko yang INANG size does matter na yan..
Sa loob ng apat na buwan na pagsasama namin.,. syempre nung simula, ang saya-saya...
Yung feeling mong asawang asawa ka.. Naglalaba, nagluluto, namamlantsa ng gagagamitin niyang uniporme.. Nung una ang saya-saya niya.. Iba ang pakiramdam na happy siya na nagsasama kayo.. Yung palagi siyang nakangiti... nangingiti ka na din,...Yung ipaparamdam mo sa kanyang siya ang Padre de Familia sa bahay na kayo ang nagmamay-ari.. Na pag dararting siya, masarap ang ulam, yung tataba siya sa piling mo dahil hiyang siya sa piling mo...
Nung una siyang na sinundo dumating nung April 21, nakaka-pelikula yung eksena kong susunduin ko siya sa pier 4.. Negros Navigation.. Nakakatawang alalahanin kasi palubog pa araw nun...
Isa yun sa mga pinaka-masayang araw ng buhay ko.. Yung tipong kinukuwento ko lang siya sa mga kaibigan ko.. Na parang si Santa Claus na ayaw akong paniwalaang nag-e-exist..
Eto na siya.. Totoo na siya... Eto na yung plano ko sa buhay ko.. Abot kamay ko na...
Yung pangarap namin ni Petra, isang taon ang nakakaraan...
Ang pangarap namin ni Petra na bubuo sana kami ng dalawang pamilya...
Yung mga panahong nasa 50,000 pa ang ipon ko sa bangko... na ngayon eh 500 na lang kaya ako ngayon nandito't nagtatyagang magbalik sa pagiging show girl na barya-barya lang ang kinikita.. Pero magiging choosy pa ba ko?
Kung dati kaya ako nabaliw kay Kenneth dahil S na S na ko.. ("sex na sex!!" kung bigkasin niya) pero ngayon wala nang energy kasi S na S na ko.. SA-ID na SA-ID...
Sa mga unang araw masaya.. Ang set-up pauuwiin ko siya from Iloilo.. Ginawa na nya sakin last year yun, nung di ko pa alam na nakabuntis siya...
Sa bawat lugar na puntahan ko kilalang kilala ko kasi suki ako ngh Cebuana Lhuiller. Sing-kapal ng libro ni Ricky Lee yung mga remitance slip na tinabi ko mula nang simulan ko siyang padalhan... sa loob ng siyam na buwan...
Siyam na buwan akong nangulila. Siyam na buwan akong nasabik.. Siyam na buwan akong nabaliw. Siyam na buwan akong umasa................
At eto na nga ang ginusto ko...
Sa unang linggo napakasarap kasi akin lang siya. Hindi siya tatay, hindi siya kinakasama ng babae.. kundi asawa ko siya... Nagsasama kami... Kumakain ng sabay.. Natutulog ng magkatabi.. Dahil nga..
S NA S
Sabik na sabik ako sa kanya... Sa kanya lang ako naging ganto. Siya lang ang pinakamasarap yakapin.. Pinakamasarap amuy-amuyin.. Pinakamasarap kainin....
Sa lahat ng minahal ko, siya na talaga ang kinabaliwan ko. Tama... BALIW NA BALIW ako sa kanya...
Dahil kung hindi.. matagal nang wala to. Tinigilan na to.. nakagawa na ng kagaguhan sakin, hindi ko pa rin iniwan... HInabol ko pa rin..
GUSTO KO TO EH
First time kong makipag-live-in.. First time kong magpadala ng pera sa lalaki.. First time kong magluto para sa bahay.. First time kong mamlantsa ng uniporme.. First time kong magwalis.. First time kong maghawak ng sabon at maglaba ng napakarami.. First time kong magpakahagard.. FIRST TIME KO TO AT HINDI NA TO MAUULIT... Dahil walang bumabalik...
sabi nga nila:
Love is all about sacrifices..
Marami nang dumaan at marami pa diyan...
Pero bakit siya pa??
Sa loob ng apat na buwan, kung susumuhin, isang linggo lang ako naging masayang masaya... Sa tuwong umiiyak ako sa mga kaibigan ko, isa lang ang sisi nila sakin...
GUSTO MO YAN EH
Sa umpisa kasi mali na talaga...
Pero mali ba ang magmahal ng buong buhay? Kahit kalimutan ko na ang sarili ko???
Naubos ang ipon ko.. huhuhu...
Ako'y isang breadwinner... at patawarin ako ng pamilya ko sa pinili kong buhay na to.. Ang buhay nang pagpapakamatay...
Love is all about sacrifices.. Pero Relationship in my case is SUICIDAL!!!
Nakilala na siya ng nanay ko... at si nanay hindi dahil ayaw niya kay kenneth... Kundi ayaw niay atalaga ko magkaron ng kalive-in...
Natatakot sila na mapabayaan ako.. Na masaktan ako.. Pero paano ko sasaya kung di ako masasaktan.. Lalo pa sa case naming mga bakla.. 70% ang pain at 30% lang ang happiness sa buhay namin..
Nay kung nababasa mo to..
Tandaan nyo, ang buhay ko isa lang ang mauuna diyan, kayo muna bago ang sarili ko.. Yung para sa sarili ko na, eto na yun... Nasasaktan ako pero na hindi ko maitatagong iba pa rin ang kasiyahang maidudulot nito sa buhay ko/// Kahit makalimutan ko na ang sarili ko basta maiuna ko na kayo... Kahit wala nang matira sa kin. Naging masaya naman din ako...
Bakit nga ba ko naghihinanankit?
Kasi nga malapit na ang birthday ko..
Kung last year, maganda ang pasok ng taon sa akin, pero malungkot ako kasi wala akong pag-ibig...
This time wala na kong swerte pero eto yung nakapagpasaya sakin.. Pero kulang pa din...
Last year tumawag siya sakin nung time na iniiwasan ko na siya. Tumawag siyang umiiyak kasi kailangan niya ko...
Kung hindi naman niya ko kailangan, hindi naman ako magiging masaya na makita siya at makapiling siya,.
Pero bakit siya gannun..?
Nakakalimutan na niya ang mga panahong siya yung nangailangan at nangako siya sakin na susuklian niya yung lahat ng tulong na binigay ko.. kesehodang kahati lang ako.. Kahit nga kapiraso lang yung hati na yun! okay na sakin.. Kaso minsan pinagdadamutan pa niya...
Bata ka pa mahal ko... Bakit di mo maintindihan na hindi mo pa kayang bumuo ng pamilya?? Magbabago at magbabago din ang isip mo...
At umaasa pa rin ako na darating yun ako na ang hinahanap mo....
Kung yung dating minahal ko nga, tatlo pa yung anak... After namin magbreak, ayun nakabuntis na naman,.. sa ibang babae.. At ang masakit pa dun, nagsasabi na siya ng I LOVE YOU.. Dati hindi niya mabitawan yun sakin kasi nangako siya kay Lord na sa isang tao niya lang yun bibitawan...
Pero ngayon kinain niya rin ang sinabi niya,, at ang kapal pa ng mukha niyang manghingi ng tulong sakin...
Pumasok naman si Kenneth nung kami... Eh hinayaan niya ko mawala.. ayan tuloy mas dumami poblema niya.. Naku ket sabihin nating regalo yang mga batang yan... Sa dami ng mga bata sa mundo ngayon, PROBLEMA PA RIN YAN!!! May tamang panahon para sa lahat ng bagay... Pag minadali.. hindi maganda ang pagkakayari...
At dahil sa tinagal tagal ng pag-aantay ko.. hindi pa rin ako , at sumusuko na kahit hindi kami naghahalikan at hindi niya pa ko nabubuntis, darating ang panahon na siya sa kanya na manggagaling yun..
Pero hindi ko sinasabing sya na.. Kaya marami din akong boyfriend dahil hindi pa rin ako sigurado.. pero isa lang ang sinisiguro ko..
SIYA LANG ANG PINAKMAMAHAL KO..
One year and four months.. Bakit nga ba ko nagbibilang? It really doesn;t matter para sa kanya.
Hindi nga niya alam kung kelan.. May 2, 2011, yun siguro yung maituturing kong pinaka-anniv namin.. Antagal ko siyang hinitay.. July 2011 bigla siyang naglaho..
Sana nuon pa lang nga tinigilan ko na.. He once told me, "lumayo na nga ko dati pero lumapit ka pa rin.."
Pag umiiyak ako sa tropa nya sinasabi naman sakin "Kasi naman iniiwas na namin sayo, gustong gutso mo pa ring lumapit..
Naku.. Bakit pa kasi na-imbento ang salitang SIZE DOES MATTER...???
Nakakaloka naman kasi. Haaay.. Kahit ilang beses ko sisihin ang anak-anakan ko't ex kong nagtaksil sa kin na naging dahilan para maranasan ko yang INANG size does matter na yan..
Sa loob ng apat na buwan na pagsasama namin.,. syempre nung simula, ang saya-saya...
Yung feeling mong asawang asawa ka.. Naglalaba, nagluluto, namamlantsa ng gagagamitin niyang uniporme.. Nung una ang saya-saya niya.. Iba ang pakiramdam na happy siya na nagsasama kayo.. Yung palagi siyang nakangiti... nangingiti ka na din,...Yung ipaparamdam mo sa kanyang siya ang Padre de Familia sa bahay na kayo ang nagmamay-ari.. Na pag dararting siya, masarap ang ulam, yung tataba siya sa piling mo dahil hiyang siya sa piling mo...
Nung una siyang na sinundo dumating nung April 21, nakaka-pelikula yung eksena kong susunduin ko siya sa pier 4.. Negros Navigation.. Nakakatawang alalahanin kasi palubog pa araw nun...
Isa yun sa mga pinaka-masayang araw ng buhay ko.. Yung tipong kinukuwento ko lang siya sa mga kaibigan ko.. Na parang si Santa Claus na ayaw akong paniwalaang nag-e-exist..
Eto na siya.. Totoo na siya... Eto na yung plano ko sa buhay ko.. Abot kamay ko na...
Yung pangarap namin ni Petra, isang taon ang nakakaraan...
Ang pangarap namin ni Petra na bubuo sana kami ng dalawang pamilya...
Yung mga panahong nasa 50,000 pa ang ipon ko sa bangko... na ngayon eh 500 na lang kaya ako ngayon nandito't nagtatyagang magbalik sa pagiging show girl na barya-barya lang ang kinikita.. Pero magiging choosy pa ba ko?
Kung dati kaya ako nabaliw kay Kenneth dahil S na S na ko.. ("sex na sex!!" kung bigkasin niya) pero ngayon wala nang energy kasi S na S na ko.. SA-ID na SA-ID...
Sa mga unang araw masaya.. Ang set-up pauuwiin ko siya from Iloilo.. Ginawa na nya sakin last year yun, nung di ko pa alam na nakabuntis siya...
Sa bawat lugar na puntahan ko kilalang kilala ko kasi suki ako ngh Cebuana Lhuiller. Sing-kapal ng libro ni Ricky Lee yung mga remitance slip na tinabi ko mula nang simulan ko siyang padalhan... sa loob ng siyam na buwan...
Siyam na buwan akong nangulila. Siyam na buwan akong nasabik.. Siyam na buwan akong nabaliw. Siyam na buwan akong umasa................
At eto na nga ang ginusto ko...
Sa unang linggo napakasarap kasi akin lang siya. Hindi siya tatay, hindi siya kinakasama ng babae.. kundi asawa ko siya... Nagsasama kami... Kumakain ng sabay.. Natutulog ng magkatabi.. Dahil nga..
S NA S
Sabik na sabik ako sa kanya... Sa kanya lang ako naging ganto. Siya lang ang pinakamasarap yakapin.. Pinakamasarap amuy-amuyin.. Pinakamasarap kainin....
Sa lahat ng minahal ko, siya na talaga ang kinabaliwan ko. Tama... BALIW NA BALIW ako sa kanya...
Dahil kung hindi.. matagal nang wala to. Tinigilan na to.. nakagawa na ng kagaguhan sakin, hindi ko pa rin iniwan... HInabol ko pa rin..
GUSTO KO TO EH
First time kong makipag-live-in.. First time kong magpadala ng pera sa lalaki.. First time kong magluto para sa bahay.. First time kong mamlantsa ng uniporme.. First time kong magwalis.. First time kong maghawak ng sabon at maglaba ng napakarami.. First time kong magpakahagard.. FIRST TIME KO TO AT HINDI NA TO MAUULIT... Dahil walang bumabalik...
sabi nga nila:
Love is all about sacrifices..
Marami nang dumaan at marami pa diyan...
Pero bakit siya pa??
Sa loob ng apat na buwan, kung susumuhin, isang linggo lang ako naging masayang masaya... Sa tuwong umiiyak ako sa mga kaibigan ko, isa lang ang sisi nila sakin...
GUSTO MO YAN EH
Sa umpisa kasi mali na talaga...
Pero mali ba ang magmahal ng buong buhay? Kahit kalimutan ko na ang sarili ko???
Naubos ang ipon ko.. huhuhu...
Ako'y isang breadwinner... at patawarin ako ng pamilya ko sa pinili kong buhay na to.. Ang buhay nang pagpapakamatay...
Love is all about sacrifices.. Pero Relationship in my case is SUICIDAL!!!
Nakilala na siya ng nanay ko... at si nanay hindi dahil ayaw niya kay kenneth... Kundi ayaw niay atalaga ko magkaron ng kalive-in...
Natatakot sila na mapabayaan ako.. Na masaktan ako.. Pero paano ko sasaya kung di ako masasaktan.. Lalo pa sa case naming mga bakla.. 70% ang pain at 30% lang ang happiness sa buhay namin..
Nay kung nababasa mo to..
Tandaan nyo, ang buhay ko isa lang ang mauuna diyan, kayo muna bago ang sarili ko.. Yung para sa sarili ko na, eto na yun... Nasasaktan ako pero na hindi ko maitatagong iba pa rin ang kasiyahang maidudulot nito sa buhay ko/// Kahit makalimutan ko na ang sarili ko basta maiuna ko na kayo... Kahit wala nang matira sa kin. Naging masaya naman din ako...
Bakit nga ba ko naghihinanankit?
Kasi nga malapit na ang birthday ko..
Kung last year, maganda ang pasok ng taon sa akin, pero malungkot ako kasi wala akong pag-ibig...
This time wala na kong swerte pero eto yung nakapagpasaya sakin.. Pero kulang pa din...
Last year tumawag siya sakin nung time na iniiwasan ko na siya. Tumawag siyang umiiyak kasi kailangan niya ko...
Kung hindi naman niya ko kailangan, hindi naman ako magiging masaya na makita siya at makapiling siya,.
Pero bakit siya gannun..?
Nakakalimutan na niya ang mga panahong siya yung nangailangan at nangako siya sakin na susuklian niya yung lahat ng tulong na binigay ko.. kesehodang kahati lang ako.. Kahit nga kapiraso lang yung hati na yun! okay na sakin.. Kaso minsan pinagdadamutan pa niya...
Bata ka pa mahal ko... Bakit di mo maintindihan na hindi mo pa kayang bumuo ng pamilya?? Magbabago at magbabago din ang isip mo...
At umaasa pa rin ako na darating yun ako na ang hinahanap mo....
Kung yung dating minahal ko nga, tatlo pa yung anak... After namin magbreak, ayun nakabuntis na naman,.. sa ibang babae.. At ang masakit pa dun, nagsasabi na siya ng I LOVE YOU.. Dati hindi niya mabitawan yun sakin kasi nangako siya kay Lord na sa isang tao niya lang yun bibitawan...
Pero ngayon kinain niya rin ang sinabi niya,, at ang kapal pa ng mukha niyang manghingi ng tulong sakin...
Pumasok naman si Kenneth nung kami... Eh hinayaan niya ko mawala.. ayan tuloy mas dumami poblema niya.. Naku ket sabihin nating regalo yang mga batang yan... Sa dami ng mga bata sa mundo ngayon, PROBLEMA PA RIN YAN!!! May tamang panahon para sa lahat ng bagay... Pag minadali.. hindi maganda ang pagkakayari...
At dahil sa tinagal tagal ng pag-aantay ko.. hindi pa rin ako , at sumusuko na kahit hindi kami naghahalikan at hindi niya pa ko nabubuntis, darating ang panahon na siya sa kanya na manggagaling yun..
Pero hindi ko sinasabing sya na.. Kaya marami din akong boyfriend dahil hindi pa rin ako sigurado.. pero isa lang ang sinisiguro ko..
SIYA LANG ANG PINAKMAMAHAL KO..
Comments
Post a Comment
Sige lang side Comments lang!!!