I'D RATHER LEAVE WHILE I'M INLOVE (Just "A" nniversary.. and then what?)

Haaayyy...
for two months akong naging busy and longing to right here and express my emotional online journal kung san ang iba sa inyo ay nasubaybayan na ang ikot ng kamay ng relo sa mga palad  ko..
gaano nga ba kakulay ang buhay ng isang halamang dagat na gaya ko kung wala ang mga maghahatid ng mga primary colors na magbibigay ng anghang ng buhay ko..

Magmula sa pagiging hopeless romantic ko na nminsan ko na ring sinabi sa mga sinulat kong kuwento na kailangan ko pang bumili ng pag-irog para lang sumaya para mabuhay..
Ipinangank akong halamng dagat, ipinanganak akon para maging malungkot pero may misyon na magpasaya at tumulong ng mga tao. Bago pa siguro iniitlog ang mga binabae nakatalga na kami para hindi maging masaya kapalit ang buhay namain para mamuhay s katauhan na pinili namin.. HAPPINESS IS A CHOICE.. That's why we homosexuals chose to be unhappy, coz we don't mamamatay kaming umiiyak.. dalawa lang ang dapat pagpipilian namin.. una ang maging masaya sa piling ng sarili mo kung anu ka KAPALIT ANG MGA KALUNGKUTANG KAKAHARAPIN MO MABUHAY KA LANG SA GUSTO MONG KATAUHAN at ang isa na habngbuhay kang malulungkot dahil ayaw mong piliing harapin ang kalungkutang yon dahil mas pipiliin mong maging tama sa mata ng tao at sa mata ng Diyos..
Siguro mga 1% ;lang ang pumipili ng pangalawang option kaya marami pa rin ang mga nagre-rape ng mga lalaki kasi 99% lumalabas din sa bandang huli.. na masa masarap maging masya kahit malungkot ka.. Dahil sa haba ng intro, isa sa nagpapaligaya sating mga bakla ay yung ating buhay pag-ibig..
Bata pa ko kung tutuusin pagdating sa relasyon. nakakailang irog p lang naman ang nagdaan sa akin ung iba aya kinailangan ko pang bilhin makamit ko lang ang unang relasyon ko. Dumaan si Ferfer na kung saan sya ang nagmamay-ari ng apelyido ni Threena. E anu.. ganda pakinggan  ng austria eh.. iba-ibang experience din ang isinakripisyo ko anung mapapala ko kung tutunganga lng ako? Kung hindi naman ako mageefort pano ko makakaranas ng mga bagay na di ko alama at sa pocketbook ko lang nababasa.. Hanggang sa hindi na ko nagtitiwala sa mga lalaki. At bumaba lalao ang self-esteem ko.. Kaya ang ginawa ko, nagpaganda na lang ako nang nagpaganda.. Eh gumanda naman ako... Hanggang sa umangat nang paunti2 ang tingin ko sa sarili ko at may maga nakikilala kong tao na minsan ko lang maramdamang mataas ako.. Ilang lalaki rin, iba't ibang edad ang kinilatis ko.. at nabubura ang ibang parte sa persepsyon ko sa mga kalalakihan na lahat sila manggagamit.. Hindi naman pala.. Bonus na ung makakailala sa isa sa isang milyong allaki ang mabait na, gwapo pa. Kaso ung hindi mu gagawin ung tungkulin mu bilang isang bakla, ay Dyosa ka pa sa isang friend ko!!! E d may nakilala kong Driver na sweet lover.. Kea nga lang may sabit... Napakabait. Napakalambing.. na hindi mo minsn mararamdamn na AY BAKLA NGA PALA AKO... Sa blog Post kong passenger seat ang title.. hanggang sa minsan sinabihan ko sya.. SANA MAKAKUHA AKO NG KAGAY MO.. YUNG PARANG IKAW MISMO.. Hindi naman driver, hindi naman 33yrs old.. Pero kahawig nya.. Kasinglambing.. at Sing-Pamilyado nya..
 February 17, 2010 at exactly 2am.. dalawang kaluluwa ang pinagsanib pwersa ng pana ng tangang kupido.. exactly two months and 10 days pa lang naman simula ng magkakilala sila sa isang bar.. december 5, 2009 sa Amnesiacs.. kung saan katatapos ko pa lang sa unang tibok ng ng puso buhay at pitaka ko na isang bala ng mga kagaya ko.. noon natutuwa at kinikilig lang ako.. pero yung mga kilig ko na may halong luha at hikbi na habang tumatawa.. nasabi ko na lang sa sarili ko AY.. PAG-IBIG NA NGA ITUH TEH!!!
Naranasan ko nang maglakad ng nakaakbay nakahawak sa kamay ko, dalhin ang bag ko, halikan ako sa harap ng maraming tao..
Ang ganda ko .. kasi hindi naman sya sobrang gwapo.. ang sobrang gwapo.. sobrang malaking kalokohan!!! Dahil hidni naman ako ganunb kadyosa, ayun pumuli ako nang kwits lang.. para hindi ako maiinsecure..
Isang pamilyadong singkit na matabang lalaki.. Ganun! Para walang insecurities pag magkasama kami.. BAGAY SILA! ganun!
NUng mga 4am ng Feb 17 habang nilalakd namin mula SM sea side sa 1st date namin papuntang Roxas Boulevard nagkaron na agad kami ng agreement na wag kaming mangngako sa isa't isa.. na wag mangngarap sa isa't isa na wag mag magtataning kung hanggang kelan ang isa't isa.. "ANG IMPORTANTE MAGKASAMA TAYONG DALAWA ENJOYIN NA LANG NATIN DAHIL ALAM KONG DARATING AT DARATING SA POINT NA PAPIPILIIN KA.. AT HINDI AKO GANUN KACONFIDENT PARA ISIPIN KONG AKO ANG PIPILIIN AGAINST YOUR WIFE AND BABIES.."

NAPAKAHIRAP DIN...
bukod sa pagiging kahati ka lang ng kalahati.. peke pa ang pinanghahawakan mung papel na simbulo ng pagmamahalan nyu.. gawa gawa mu lang..
napakahirap ng panahon nas mappatunayan mung kahatai ka lang at wala ka pang karapatang makihati.. na ung ikaw mismo ang nanenermon sa sarili mo na hindi mo dapat ginagawa ang ginagawa mo,nararanasan ang nararansan mo kung IBA ANG PINILI MO..

Nagpadala naman ewan ko kung si Lord o si satanas ba ang nagpadala ng ioptions.. hindi lang isa kundi tatlong mas karapat dapat siguro sanang mahalin at piliin sa mata ng taong iba.. Dumating sila.. inentertain ko.. sila.. sabay sabay.. Ako na ang may apat na boyfriend!!! Lumipas ang panahon.. Ang mga anghel na nakikita ko ay pinadala pala ni kumang Ley-ar.. Gusto ko sanang mag-Time and space warp.. NGAYON DIN! Hayun..
Kaso ang ending.. Nawala sila...
At eto.. kami..
kaming dalawa..
kami pa rin..
Minus the every night dinner together..
Sleeping together..
Laughing together..
Monthly Dates...
Ayun na..
KAMI PA RIN..
SAMPUNG BUWAN NA..

Kaso sabi nga ni Barbra Streisand.. "SOME GOOD THINGS NEVER LA-HAHA-ST..."


Hindi pa man nagtatapos.. dahil ayoko nang matapos.. Dahil minsan ko na syang binati na nang "happy monthsary.. more month to come.. and years.. decade.. till another lifetime..."
--Nararamdamang kong humhudyat na.. Umiiyak man ako, pero kung may gusto man akong makasamang tumanda sya na yun..
"I LOVE YOU TOO" yung salitang sana minsan marinig ko sa knya na dati aliw na aliw ako sa ibang mga lalaki pag binbitawan yun kahit alam kong hindi totoo ppinaniniwalaan ko..  pero saknya mas sabik akong sabihin nya kesa iparamdam nya.. He's more of actions.. Sometimes mas mabibingi ka pa pala dun.. Kaso..
Minsan na nnyang nasabi yun sa harap ng simbahan.. Siguro sa dasal ko na lang maririnig sa knya yun.. Parang kaluluwa...

Since last year lang ako nagsimulang magkaboyfriend.. eto na nag pinakamatagal na relasyon ang meron ako.. sabi ko saknya nung naglalandian pa lang kami nun..
lokohin mo ko, perahan mo ko, magsinungaling ka, bolahin mo ko, pagtaksilan mo, laitin mo,paiyakin mo gaya ng lahat ng ginagawa ng mga lalaki sa mga bakla.. ganyan kayo diba?
-wag na lang ako kasi hindi ko ginagwa yun..wala akong mapapala..
Tama naman.. kaso ..


Iiwan mo na ko.. kahit dagat lang ang pagitan nagtin hindi na kita mkikita, mayayakap, mahahalikan nang madalas, yung dating madalas na kamakalawahan na na naging lingguhan na naging buwanan nating pagkikita, magiging taunan pa ba???
Kung sino man ikaw.. 
Ayoko na.. kasi minamahal na kita nang sobra.. lokohin mo na ko saktan, paiyakin, para sumama na ung tingin ko seo para magalit ako seo bago tayo maghiwalay para mabilis kitang makalimutan.. kaso bakit hindi ka ganun???
nahihirapan ako.. i-give-up ka.. kaso ako rin ang mahihirapan.. kapag pinagbigyan mo ko sa gusto ko, mahal mo nga ko talga.. pero pag gusto mo pa ko, wala nang bawian kasi hindi na kita pakakawalan.. mag-iisang taon na tayo na mukhang idadaos kong mag-isa.. dahil kailangan mong lumipad para sa mga pamilya mo, at hindi ako sapat na dahilan ni katiting para maging dahilan na hindi mu ituloy yun..
I wish I could sing the  Song I'D RATHER LEAVE WHILE I'M INLOVE.. 
pero ayaw na kitang pakawalan.. mawala man tayo kahit maging magkaibigan tayo hanggang tumanda.. Yun lang..
I'm afraid of loving you.. Coz I'm afraid of loosing you..
But loving you is like an insulin to my diabetes.. I can't live without it..
For now, I could spend a lifetime loving you.. And I'm forever be thankful for letting me love you..


Deh..
OK PO!