Still alive?

Haay...
Diz past few days had been so exhausting...
Sa work, sa utak, sa pamilya, sa espirito. Grabeh...
Magreresyn na dpat ako sa trabaho ko. Kasi naman, so demanding sa time ko.
Ganito kasi yun...
All these years, nagtrabaho ko, pinagrad ako para sa pamilya ko.
Nkakafrustrate talaga. LAlo na ang maging breadwinner ng family!!!
Ur the winner but ur the Loser...
Bunso ako diba? Ako pinakabata? Dapat nga ako pinag-aaral eh. Sa UE pa nga sila nag-aral. Ako PUP. Tuition ko, pambayad lang ng PE Uniform nila.
Nakakaloka. Halos mamatay ako kakapuyat..
Diz is wat I want diba?
Naiinip ako nun sa lintek n GMA n yan na nadelay ng nadelay ang sahod ko.
Narenew nga kami, ganun pa rin kababa ang sahod. Walang growth. Dumating sa point, na 3 paydays ang lumipas na walang wala kami. And I ended up making utang to my boss. Kahiya, pero, un ang katotohanan. Kesa wala naman kaming kainin daba?
Buti na lang ng napasok ako sa GSI. Kun nakita nyo ung mga plug ko. Nagbebenta ng mga vids namn. (d un pirated at di un porn ah)
NAkakatuwa sa umpisa, pero, nakakapagod rin. Dumating sa point na nawawalan na ko ng personal na buhay. Walang oras sa sarili. Kahit nga magmastur wla na ring chance. Tigang na. Mappupurnada ang schedule ko ng sex. Di na ko nakakapunta ng Parañaque, d ko na nkikita mga tyanax ko. Ang mga anak kong nagpapawala ng pagod ko. Wal nang time!!!
wala nang tulog!
Wala nang bawi.
Shyet!!
Di ko na kaya un. Taz bubulyawan ka pa na parang ikawa nang pinkabobo sa balat ng earth.
Aun. Hanggang sa napasubo na ng napasubo.
Buti sana kung nota un. Haay... Parang feeling ko naeexploit na ko. Ayoko na ng ganun. Pero KAILANGAN.. PARA SA PAMILYA.
Kasalanan ko ba?
PInanganak akong mahirap eh. Pero HINDI AKO MAMATAY NA MAHIRAP!!! TANDAN NYO YAN!!! HAHAHA!!!
UN UN!!!
Sa oras na to, siguro kumukunot na ang noo ng friend kong kontra sa work ko na to.
Pero, sabi rin nga nya...
Its up to my opts..
Ako pa rin ang magdedesyd.
Ako pa rin ang magsasuffer.
PARA SA KAPAKANAN NG IBA.
Never ko naman yata inisip ang sarili ko.
Yoko kasing gawin yun. Naiiyak lang ako. Ayokong naawa ako sa sarili ko. Ayokong ganun. Walng ibang magpapalakas sa sarili natin kundi tayo lang.. Wala nang iba.
"HOPE IS THE MOST DANGEROUS THING TO LOSE"
-Jack, LOST
Tama.. Peor mahirap din kakumetensya sa utak ang sarili. Mahirap manalo. Pero, desisyon mo pa rin yan. Sarili VS. Sarili. Ang referee , sarili mo pa rin. Desisyon mo pa rin yan. Pag nakapagdesyd ka na, ang isa sa mga piankanakakatakot na bagay, eh ang consequence. "TAMA BANG PINILI KO?-- BAKA MAGSISIS KO SA BANDANG HULI..."
Nkakatakot isipin lahat ng kahihinatnan. Pero syempre, si Lord lang nakakaalam ng lahat. But--
"THE NICE PART ABOUT BEING PESSIMISTIC IS DAT U R CONSTANTLY BEING EIDER PROVEN RIGHT OR PLEASANT SURPRISED." --text ni denise.
Natapos ang xmas party ng GMA, wala kong nauwi, kasi D AKO TALAG SWERTE SA GANUN, un ang dahilan. E totot naman actually. Sabi ng boss ko, wag raw ganun, baka magkatotoo. Nagpakaoptimist ako. Wala rin. Ganun rin. Nagexpect naman ako.
Dapat..
Walang iniexpect.. Ever... Para wala kang idea.
Wala kang isiping sakit. Wala kang isiping saya.. Wala lang. Wala kang isipin.
Para walang mangyari.
Isa pa, si Lord na lang bahala. Sya naman talga dapat..
Wala nang alalahanin.
Un lang..
PLay na ng anak ko. Ang nag-iisang binhi ng pagmamahalan. PAPARATING NA ANG PEREHILION, NOW NA!!!
MARCH 4, 3PM Claro M. Recto Hall, 6th Flr, PUP sta. Mesa.
Sa March 6 nman from 10:30; 1PM; 4PM ang iba pang dula ng mga ampon ko nman...
Watch kayo!!! FREE ADMISSION!!!